Renova Classic

De BMW M1 was een bijzonder project voor BMW. Het was BMW ‘s eerste en tot dusver enige middenmotor productie-auto. Daar staat de naam M1 ook voor, ‘mid-engine auto eerste type’. Bij de BMW M1 is de zescilinder van de M30 gebruikt. De fabriek wilde binnen twee jaar 400 stuks van de straatversies op de markt hebben. De voorloper van de BMW M1 is de BMW Turbo met vleugeldeuren.

Jochen Neerpasch had het idee om de M1 mee te laten doen als fabrieksteam aan het World Sportscar Championship seizoen 1979. Uiteindelijk werd er gedacht aan een autosportklasse met alleen BMW M1-modellen aan de start, genaamd Procar Championship. Om coureurs geïnteresseerd te laten raken in het kampioenschap benaderde Neerpasch Max Mosley, toentertijd hoofdverantwoordelijke bij March Engineering. BMW was fabriekspartner van March in het Formule 2-kampioenschap. Mosley was ook lid van Formula One Constructors Association en benutte zijn positie om de andere Formule 1-constructeurs ervan te overtuigen om de coureurs van de teams mee te laten doen aan het kampioenschap. De Procar Championship races werden alleen tijdens Formule 1 Grand Prix in Europa gehouden in het jaar 1979 en 1980.

De BMW 1-Serie M Coupé is de krachtigste versie van de BMW 1-Serie. De 1-Serie M Coupé werd op 10 december 2010 officieel gepresenteerd. De BMW is gebaseerd op de BMW E82 135i, de achteras is dezelfde als van een E92 M3 evenals de remmen en differentieel.

De allereerste BMW M3 is gebaseerd op de E30 3-Serie van 1986. Een merkwaardig kenmerk van de M3 E30 is zijn raceachtergrond, niet alleen met BMW zelf maar ook met race en rally teams. De M3 E30 is niet te missen vanwege de uitgeklopte spatborden, de voor- en achterspoilers en het hoger gelegde kofferdeksel met schuiner geplaatste achterruit.

Het interieur is uitgerust met Recaro-sportstoelen en de instrumenten hebben roodgekleurde naalden. Vanaf 1989 beschikt de M3 over 215 schone pk’s. De M3 is meteen een goede basis voor homologatie in de diverse raceklasses, en daardoor zeer succesvol op de internationele circuits: de titel in de Duitse DTM-serie wordt diverse keren in de wacht gesleept en de M3 wordt ook de eerste wereldkampioen bij de toerwagens. Van de M3 E30 worden inclusief de gelimiteerde series in totaal 18.392 exemplaren gebouwd.

Dit is de opvolger van de legendarische E30 M3 en werd voor het eerst aan grote publiek getoond tijdens de Autosalon van Parijs in 1992. In eerste instantie kreeg de E36 M3 een 3.0 liter zes-in-lijn motor die 286 pk leverde, later werd er een 3.2 liter geplaatst met 321pk. Vergeleken met zijn voorganger was de E36 zwaarder en daardoor minder speels, in de ogen van de puristen was het karakter dat de eerste M3 zo aantrekkelijk maakte verdwenen. Dat weerhield kopers er niet van om een exemplaar te bestellen, het werd een groot succes voor het Beierse merk. In 1998 liep het laatste exemplaar van de band. 

De standaard E46 M had 343 pk, maar de M3 CSL heeft 17 pk meer. Men begon met het verwijderen van isolatiematerialen, navigatie, airco en radio. De laatste twee konden alsnog gemonteerd worden overigens en dat werd door veel klanten ook gedaan. Naast deze modificaties werden de elektrisch bedienbare stoelen vervangen door simpeler exemplaren zonder elektronica. Ook werd er gewicht bespaard met onder meer een dunnere achterruit en een aantal carrosseriedelen die gemaakt waren van Carbon Fiber Reinforced Polymer.

Het dak is bovendien vervangen door een koolstofvezel exemplaar. Het onderstel is flink aangepast en ook de stuurinrichting is geoptimaliseerd ten opzichte van de reguliere M3. De remmen zijn ook een maatje volwassener, voor extra stopkracht. Ook waren er speciale 19 inch BBS wielen met semi-slicks voor de CSL, maar indien gewenst kon je ook de standaard M3-velgen en -banden krijgen die wat beter geschikt waren voor regulier gebruik. Tot slot was er een speciale “M Track mode” voor het DSC, waardoor je dichter bij de grenzen van de aanwezige grip kan komen voordat de elektronica ingrijpen.

Dankzij de aangepaste bodykit zou er volgens BMW 50% meer downforce aanwezig zijn op hogere snelheden. Meest herkenbaar is de achterklep die bij de CSL een geïntegreerde spoiler heeft voor meer downforce. In het interieur is er ook een hoop gewijzigd, voornamelijk door veel carbon te gebruiken in plaats van de standaard materialen. Meest in het oog springend zijn het met alcantara beklede stuurwiel en de sportkuipen. Al deze aanpassingen zorgen ervoor dat je in 4,9 seconden naar de honderd kunt sprinten.

Geen enkele auto werd zo snel en comfortabel vervoerd van 2007 tot 2010 zorgde de BMW M5 Touring E61 voor een revolutie in de wereld van stationwagens met hi-tech en hoge prestaties. De BMW had een hoogtoerige V10-motor en een design dat gekenmerkt werd door understatement. 

Op het gebied van techniek komt de Touring overeen met de Sedan. Het uiterlijk van de M5 Touring is relatief weinig aangepast ten opzichte van de gewone 5-serie Touring. De voorzijde is wel agressiever vormgegeven met een andere voorbumper met geïntegreerde spoiler en grote koelopeningen. De motorkap daarentegen heeft geen powerdome of extra ventilatiesleuven zoals een M3 die wel heeft. Aan de achterkant is ook meteen te zien dat het om een M gaat door de vier ronde uitlaten. De zijkanten van de auto zijn weer relatief ingetogen. In de voorspatborden zijn uiteraard de kenmerkende ‘kieuwen’ opgenomen, voorzien van een M embleem. De 19 inch velgen zijn speciaal ontworpen voor de M5 en hebben vijf dubbele spaken.

De E24 is het eerste 6-serie model. Hij volgde in augustus 1976 de BMW E9 coupé (CS, CSi en CSL) op. De 630CS en de 633CSi waren de twee types die men bij de lancering kon verkrijgen. In 1978 kwam er een krachterige variant op de markt, de 635CSi. In 1982 kreeg de E24 een update. Veel oude onderdelen werden vervangen door onderdelen uit de nieuwe E28 5-serie. Ook verscheen er een sportievere versie: de M635CSi. Hij heeft dezelfde 24 kleppen motor als die in de BMW M1. 

Deze originele Nederlandse BMW 635CSi is in 1986 door BMW Renova verkocht en afgeleverd aan een toenmalige klant, nu jaren later is de BMW weer terug bij Renova. 

De BMW Z1 werd in 1986 ontworpen door Harm Lagaay, de Z1 werd in 1987 gepresenteerd. Tussen 1989 en 1991 zijn er 8.000 exemplaren geproduceerd, meer dan driekwart hiervan werd verkocht op de eigen markt. De meest opvallende aan deze BMW zijn de deuren, die in de carrosserie kunnen wegzakken. De carrosserie bestaat uit volledig Thermoplast, door Gerneral Electric in koetswerkpanelen gegoten. De BMW Z1 was toentertijd de eerste auto ter wereld die met standaard banden 1g in de bochten kon halen, dit kwam door de motorkap in omgekeerd vleugelprofiel en de dwarsgeplaatste uitlaat die ook een omgekeerd vleugelprofiel had.

De BMW Z3 kwam in 1996 als roadster op de markt, in 1998 volgde de coupé uitvoering. De BMW Z3 Roadster kwam in 1996 op de markt en kon uitgerust worden met een viercilinder 1.8i met een vermogen van 115 pk of een 1.9i met 140 pk.

In 1997 kwam een zescilinder 2.8i met 192 pk, en een M-versie met 3.2 zescilindermotor die 321 pk leverde en de Z3 Roadster in 5,4 seconden van stilstand naar 100 km/u bracht.

In 1999 werden de motoren wat verbeterd; de 1.8 leverde nu 118 pk en de 2.8i leverde 193 pk; er kwam een instap-zescilinder 2.0i met 150 pk.

In 2000 werden de 1.8 en de 1.9 samengenomen als een 1.9 met 118 pk, de 2.0 werd een 2.2 met 170 pk en er werd een 3.0-versie toegevoegd met een 231 pk motor.

In 2001 kwam een volgende M-versie. Het model had nu een motor die 325 pk leverde, en deed er een tiende seconde minder over om de 100 km/u te bereiken.

De coupé werd in 2002 uit productie genomen, en de roadster in 2003; beide werden door de Z4 opgevolgd.

In 1996 kwam BMW voor het eerst na de Z1 weer met een ‘Z’-model op de proppen. Er werd gebruik gemaakt van het platform van de E36-generatie van de 3 Serie. Het werd een leuke, toegankelijke cabriolet met een sportief karakter. Maar waar de 3 Serie een topmodel had, was deze er van de Z3 nog niet. Daar bracht BMW in 1997 verandering in door de befaamde S50B32 zescilinder onder de lange motorkap van de Roadster te plaatsen. Ook kreeg de auto een limited slip differentieel, werd de sporing achter een stuk breder en monteerde BMW grotere remmen die afkomstig waren van de E36 M3. Het enige dat niet van de M3 kwam is de versnellingsbak. De zesbak paste namelijk niet, waardoor alle M Roadsters een handgeschakelde vijfversnellingsbak van ZF hebben gekregen.

Het uiterlijk van de ‘M Roadster’, zoals de auto officieel heet, werd absoluut niet vergeten. Een aangepaste voorbumper geeft de tweezitter een sportievere aanblik, maar het grootste verschil is aan de achterkant te zien. Doordat de sporing van de auto achter een stuk breder is geworden heeft de M Roadster significant bredere heupen dan een normale Z3. De opnieuw vormgegeven achterbumper, specifiek voor de M-uitvoering, biedt plaats aan vier opvallende uitlaateindstukken. Combineer dit met de brede vijfspaaks velgen – ook uniek voor de M – en het mag duidelijk zijn dat dit hét topmodel van de Z3 reeks is. Ondanks dat de auto eigenlijk niet eens Z3 heet! Uniek is de auto absoluut, want met slechts 5070 geproduceerde exemplaren is een M Roadster zeker geen sportwagen die je vaak tegen zal komen.

De BMW Z8 is een tweedeurs roadster met een sportieve doch nostalgische uitstraling. Er zijn namelijk nog geen 6000 stuks van deze blikvanger geproduceerd. De wagen vertoont veel gelijkenissen met de BMW 507 uit de jaren 50: onder andere een V8-motor, gemaakt uit aluminium en een langgerekte neus. Overigens heb je de BMW Z8 vast wel eens gezien in de James Bond Film ‘The world is not enough’. 

De BMW Z8 is na de stop van de productie onderhanden genomen door Alpina: De BMW Alpina Roadster V8 Limited Edition. Van deze uitvoering zijn er tussen juni 2002 en oktober 2003 maar liefst 555 exemplaren uit de fabriek gerold. De BMW Alpina kreeg de door BMW geleverde M62 4,8 liter V8 motor, deze levert een mooie 280kW (381 pk) op. De Alpina V8 Roadster was ook uitgerust met de 5-traps BMW Steptronic automatische transmissie. Het maximumkoppel van de machtige 4.837 cc 8-cilinder benzinemotor bereikte 520 Nm.